Wyświetlanie wszystkich wyników: 10
Kamień o nazwie terahertz jest minerałem stworzonym sztucznie w laboratorium przez japońskich naukowców w celu otrzymania materiału pozwalającego na interakcję z promieniowaniem elektromagnetycznym o częstotliwości od 0.1 do ok. 10 Thz, a więc mieszczącego się między zakresem fal podczerwonych a mikrofalami – jest to tzw. metamateriał terahertzowy.
Powyższy przedział częstotliwości nazywany jest też często przerwą terahercową ze względu na fakt, że te częstotliwości były dotychczas słabo “zagospodarowane” – standardowa elektronika dobrze współgra z częstotliwościami radiowymi i mikrofalami, a układy optyczne działają w podczerwieni i świetle widzialnym. Natomiast częstotliwości terahertzowe nie były jak dotąd w powszechnym użytku ze względu na brak naturalnie występujących materiałów oddziaływających z tym pasmem.
Promieniowanie terahercowe, ze względu na swój niejonizujący charakter, ma obiecujące zastosowania w technologiach obrazowania, zwłaszcza w obszarach takich jak badania bezpieczeństwa i obrazowanie medyczne, ponieważ może przenikać przez różne materiały nieprzewodzące bez szkodliwych skutków związanych z promieniowaniem rentgenowskim.
Jeżeli chodzi o twardość terahertz zazwyczaj wykazuje się średnim jej poziomem – nie może równać się z diamentem czy kwarcem, lecz jest ona wystarczająca aby był niewrażliwy na codzienne zarysowania i uszkodzenia.
Ze względu na fakt, że jest to kamień syntetyczny o zwartej strukturze jest on relatywnie gęsty – daje to wrażenie dużej masywności. Kamienie Terahertz są zazwyczaj polerowane do idealnej gładkości co podkreśla ich lustrzaną powierzchnię. Połysk, metaliczny z natury, przypomina hematyt, ale ma swój własny, wyraźny odcień i błysk.
Niektórzy użytkownicy zgłaszają, że częstotliwość kamienia terahercowego może ożywić i dodać energii organizmowi, potencjalnie pomagając w odmłodzeniu komórkowym. Jego właściwości uziemiające mogą również pomóc w detoksykacji układu fizycznego i poprawie ogólnej witalności.
Projekt: IPR.PL
