Wyświetlanie wszystkich wyników: 7
Obsydian (izofir) – łac. lapis obsidianus jest kwaśną skałą wylewową – często nazywana smoczą skałą to po prostu szkło wulkaniczne powstałe w wyniku natychmiastowego stygniecia magmy/lawy. Nazwa skały pochodzi od imienia Obsiusza – Rzymianina, odkrywcy tej skały lub plemienia Obsius, zamieszkującego niegdyś tereny obecnej Etiopii. Jest to minerał o barwie brunatnej, ciemnoszarej, czarnej, niekiedy: oliwkowej, pomarańczowej, czerwonej, złocistej a nawet niebieskawej. Barwa zależy od obecności pigmentu hematytowego lub mikrokryształków igiełkowych. Występuje we Włoszech, na Węgrzech, w Japonii, w USA (Park Narodowy Yellowstone). W Polsce występuje na Górnym Śląsku.
Obsydian dający bardzo ostre i twarde krawędzie odłupków był chętnie używany w różnych kulturach epoki kamienia łupanego. W Mezopotamii wyrabiano z niego narzędzia, broń, rzeźby, ozdoby. Był popularny i ceniony przez Azteków i Majów, którzy wytwarzali z niego rytualne noże, groty strzał, zwierciadła.
Kamień ten jest uważany za posiadający wyjątkową moc ochronną. Pochłania złą energię z zewnątrz, neutralizuje ją i usuwa.
Projekt: IPR.PL
